روال مرسوم در بین مهندسین کشور ما این است که راه پله را مدلسازی نمی‌کنیم. در عوض برای بارگذاری راه پله در etabs، بار آن را به تکیه گاه‌های مربوطه اعمال می‌کنیم. در این مقاله قصد داریم تا با محاسبه دستی و نرم افزاری بارگذاری پله‌ها، آشنا شویم.

 

یادآوری بحث راه پله 

در بحث‌های مرتبط با راه پله واژه‌هایی به کار می‌روند که بهتر است در همین ابتدا توضیح مختصری درباره آن‌ها داشته باشیم.

رمپ پله:

رمپ یک سطح شیب دار می‌باشد که برای دسترسی اتومبیل‌ها یا افراد، به تراز‌های مختلف در یک ساختمان، احداث می‌شود.

چشم پله:

در پله‌هایی که حداقل با دو رمپ اجرا می‌شوند، رمپ‌ها راه پله باید با فاصله ای از هم واقع شوند. این فاصله حداقل ۱۰ سانتی متر می‌باشد و به آن چشم راه پله می‌گویند.

پیشانی پله(Riser):

به قطعه‌های عمودی گفته می‌شود که وسط دو کف پله ی پشت سرهم قرار گرفته باشند.

 

 

انواع راه پله از نظر میزان رمپ

راه پله‌ها را از جنبه‌های مختلفی می‌توان تقسیم بندی نمود. یکی از این موارد تعداد رمپ‌های راه پله می‌باشد. بر این اساس چهار نوع راه پله : یک رمپ، دو رمپ، سه رمپ و چهار رمپ خواهیم داشت.
در ادامه تصاویر و توضیحات مختصری از انواع راه پله قابل مشاهده است.

راه پله یک رمپ :

در راه پله یک طرفه یا یک رمپه ، رمپ بر روی تیرهای موجود در تراز طبقات قرار می‌گیرد. در واقع بار راه پله به تیرهای بالا و پایین رمپ منتقل می‌شود.

راه پله دو رمپ :

در راه پله دو طرفه یا دو رمپه، رایج است که رمپ بر روی تیرهای موجود در تراز طبقات و نیز یک تیر میان طبقه قرار گیرد. در واقع بار راه پله به سه تکیه گاه رمپ منتقل می‌شود.

 

راه پله ۳ و ۴ رمپ :

در مورد راه پله‌های سه رمپ و چهار رمپ (سه طرفه و چهار طرفه) نیاز به توضیح بیشتری وجود دارد. انتخاب تکیه گاه در این فرم از راه پله‌ها تاثیر بسیاری در بارگذاری خواهد داشت.

برخی از طراحان از دستک‌های کنسولی برای تکیه گاه رمپ‌ها استفاده می‌کنند؛

برخی نیز  از دیوارک‌های بتنی برای اجرای راه پله استفاده می‌کنند.
نحوه محاسبه بار در هر یک از روش‌های اجرا در بخش بعدی بیان خواهد شد.

 

 

 

 

محاسبات دستی بارگذاری راه پله

در ادامه قصد داریم بار هریک از انواع راه پله را به تفکیک محاسبه نماییم. توجه داشته باشید که بارهای موجود شامل بار مرده و بار زنده خواهند بود. بارهای مرده مطابق با دیتیل‌های موجود محاسبه می‌شوند. در خصوص بار زنده نیز مبحث ششم از مقررات ملی ساختمان در قالب جدول۶-۵-۱ مقادیر را مشخص کرده است. بخشی از این جدول را در تصویر زیر مشاهده می‌کنید.

 

 

 بنظر شما آیا ما مجاز به کاهش بار زنده راه پله هستیم یا خیر؟

همانطور که در جدول فوق مشاهده می‌شود بار گسترده راه پله و راه‌های منتهی به درب خروجی برابر با ۵ کیلونیوتن بر متر مربع می‌باشد بر خلاف تصور اکثر مهندسین باید بگویم این بار قابل کاهش است!!!
ممکن است بر مبنای بند ۶-۵-۷-۳ مبحث ششم، که در زیر هم آن را آورده ایم، بار راه پله را سنگین در نظر بگیرید. اما دقت کنید که طبق گفته آیین نامه بارهای بیشتر از ۵ کیلونیوتن بر متر مربع غیر قابل کاهش هستند نه بارهای برابر ۵ کیلونیوتن بر متر مربع و کمتر…!!!!

 

 

بارگذاری راه پله یک رمپ :

مطابق پلان زیر یک راه پله یک رمپ دو طبقه را به هم متصل می‌کند. نحوه محاسبه بار مرده و زنده به شرح زیر می‌باشد.

 

برای تعیین بار مرده باید به جزئیات اجرایی راه پله توجه نمود. ممکن است این جزئیات در پروژه‌های مختلف متفاوت باشد، لذا توجه به نقشه‌های معماری قبل از بارگذاری راه پله ضروری خواهد بود.
در ادامه بار مرده یکی از دیتایل‌های رایج برای راه پله را محاسبه می‌کنیم:

 

نحوه محاسبه وزن راه پله

 

تذکر۱٫ توجه داشته باشید که ضریب ۱٫۱۷ برای اعمال شیب راه پله می‌باشد؛ یعنی با تقسیم بار همراستا با امتداد شیب رمپ پله ، بر cosα ، عملا تصویر افقی بار بدست می‌آید.

تذکر۲٫ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﻮﺟﻪ ﻧﻤﺎﯾﯿﺪ ﮐﻪ در ﺟﻬﺖ اﻃﻤﯿﻨﺎن از ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ وزن ﭘﺎﮔﺮدﻫﺎ، بصورت جداگانه، ﺻﺮف ﻧﻈﺮ ﺷﺪه اﺳﺖ و ﺑﺮای وزن ﭘﺎﮔﺮد، از وزن ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪه در ﺑﺎﻻ در ﺟﻬﺖ اﻓﺰاﯾﺶ ﺿﺮﯾﺐ اﻃﻤﯿﻨﺎن ﻃﺮاﺣﯽ اﺳﺘﻔﺎده ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﮐﺮد.

به این ترتیب مقدار بار مرده و زنده ناشی از یک راه پله یک رمپ محاسبه می‌شود.
حال بایست این بار بین تکیه گاه‌های راه پله توزیع شود.

برای بارگذاری راه پله‌های یک طرفه ، بارها را بین دو تکیه گاه تقسیم می‌کنیم. این تکیه گاه‌ها عمدتاً تیرهای موجود در تراز طبقات خواهند بود. در نتیجه سهم هر تیر از بارهای راه پله نصف مقادیر محاسبه شده خواهد بود. یعنی در مثال فوق هر تیر۲۶٫۱KN بار زنده و حدود ۴۳KN بار مرده دریافت خواهد کرد.

 

 این بارها بایست به چه شکل به تیر اعمال شود؟

در سازه‌های فولادی بهتر است، بار پله ، بصورت متمرکز در محل اتصال شمشیری به تیر‌ها، اعمال شود. اعمال بار پله بصورتمتمرکز، دقیق تر و به واقعیت سازه نزدیک تر است ولی اعمال بار بصورت گسترده ساده تر و سریع تر است و از طرفی در نتایج نهایی نیز تغییر خاصی بوجود نمی‌آید. لذا مهندسین معمولا از روش بار گسترده در بارگذاری راه پله بتنی و فولادی استفاده می‌کنند.
اما در اینجا، واحد تمامی‌اعدادی که در بخش قبل محاسبه کردیم، کیلونیوتن می‌باشد. پس باید تغییراتی در نتایج داده شود. برای تبدیل بار نقطه ای به گسترده خطی باید آن را بر طول تیر تقسیم کنیم.

در مثال قبل طول تیر برابر با عرض راه پله و مساوی با۱٫۲m می‌باشد. لذا بار گسترده زنده و مرده وارد بر تکیه گاه به ترتیب ۲۶٫۱/۱٫۲=۲۱٫۷۵KN/m و ۴۳/۱٫۲=۳۵٫۸KN/m خواهد بود.
در بخش بعدی نحوه اعمال این بارها، در نرم افزار ETABS را، بررسی خواهیم کرد.

بارگذاری راه پله دو رمپ :

مطابق پلان زیر یک راه پله دو رمپ، دو طبقه را به هم متصل می‌کند. روند محاسبه بار مرده و زنده مطابق با حالت قبل(راه پله یک رمپ) می‌باشد.

در این حالت بارها میان سه تکیه گاه توزیع می‌شوند. این تکیه گاه‌ها شامل دو تیر در تراز طبقه و یک تیر میان طبقه خواهد بود. توجه داشته باشید که تیر میان طبقه دوبار از بار راه پله سهم می‌گیرد. می‌توان چنین استنباط کرد که بار راه پله میان چهار تکیه گاه تقسیم می‌شود و سهم تیر میان طبقه دو سهم از چهار سهم بار خواهد بود. تصویر زیر گویای این مساله می‌باشد:

 

 

نحوه توزیع بار میان تکیه گاه‌های راه پله:

به همین ترتیب بار مرده نیز در راه پله دو رمپه میان تکیه گاه‌ها توزیع می‌شود.

 

بارگذاری راه پله سه طرفه و چهار طرفه

در دو حالت قبل سطح اشغال باکس راه پله با سطح اشغال پله‌ها تقریباً برابر بود. اما در راه پله‌های سه رمپ و چهار رمپ، چشم راه پله ابعاد به نسبت بزرگی دارد. به همین دلیل باید در محاسبات بار مرده و زنده این سطح را حذف کنیم.

 

مجدداً می‌بایست بارهای محاسبه شده را میان تکیه گاه‌ها توزیع نمود. اما اینکه تکیه گاه‌ها کدام اند؟ بستگی به فرم اجرایی راه پله دارد. عمدتاً در اجرای راه پله‌های سه رمپ و چهار رمپ دو فرم اجرایی زیر رایج است.

دو فرم اجرایی راه پله سه طرفه و چهار طرفه

الف. استفاده از دستک کنسولی برای نشیمن رمپ راه پله مانند تصویر زیر که بار میان چهار تکیه گاه توزیع خواهد شد. این چهار تکیه گاه عبارتند از؛ دو دستک کنسولی و دو تیر در تراز طبقه. نحوه محاسبه سهم هر تکیه گاه عیناً مطابق با راه پله دو رمپه می‌باشد.

 

 

ب. استفاده از دیوارک بتنی برای نشیمن راه پله مانند تصویر زیر که این دفعه توزیع بار، اندکی متفاوت خواهد بود. در این حالت بار راه پله ابتدا به دیوارک بتنی منتقل می‌شود. سپس بار از طریق دیوارک به تیر زیرین دیوارک انتقال می‌یابد. توجه داشته باشید که در این حالت می‌بایست بار مرده ناشی از دیوارک را نیز در محاسبات وارد کرد.

 

 

پرسش ۱: معمولا در راه پله ۳ رمپه، طول رمپ دوم کمتر است. بنابراین در مورد محاسبه سهم هر تکیه گاه، به روش گفته شده ممکن است خطا داشته باشیم. چاره کار چیست؟

یک راه حل پرکاربرد این است که محاسبات بر اساس کل سطح اشغال باکس راه پله انجام شود. یعنی چشم راه پله را در محاسبات کم نکنیم. با این کار عملاً مقدار بار محافظه کارانه محاسبه خواهد شد. در عوض خیالمان راحت است که هیچ تکیه گاهی برای بار کمتر از واقعیت طرح نشده است. اما راه حل دوم به صورت زیر می‌باشد:

 

 

در روش دوم با محاسبه دقیق مساحت هر بخش، بار را به تکیه گاه مربوطه اعمال می‌کنیم. اما توصیه می‌شود از همان روش محافظه کارانه اول برای بارگذاری راه پله استفاده شود. چرا که هم سرعت محاسبات افزایش می‌یابد و هم به نفع اطمینان خواهد بود.

پرسش۲: آیا در روش دستک کنسولی ، الزامی‌به مدلسازی دستک در نرم افزار وجود دارد؟

اساساً بایست مدل نرم افزاری بیانگر واقعیت سازه باشد. بنابراین دستک کنسولی را در نرم افزار مدلسازی می‌کنیم. خصوصاً اینکه وجود دستک در واقعیت لنگرهای نسبتاً بزرگی را به ستون متصل انتقال خواهد داد. همچنین اعضای کنسولی مطابق استاندارد ۲۸۰۰ زلزله باید تحت نیروی قائم زلزله نیز کنترل شوند.

 

پرسش۳:  استفاده از کدامیک از دو روش فوق (روش دستک کنسولی و یا روش دیوارک بتنی) مناسب تر است؟

در بررسی فرم‌های مختلف اجرای راه پله به نظر می‌رسد استفاده از دیوارک بتنی ایمنی بیشتری را به همراه دارد. منظور از ایمنی تنها عبور و مرور ساکنین نیست. بحث بسیار مهمی‌که در خصوص راه پله‌ها مطرح است امکان به وجود آمدن ستون کوتاه می‌باشد.
استفاده از دیوارک بتنی باعث می‌شود که رمپ‌های راه پله به سیستم باربر لرزه ای متصل نشوند و به این صورت امکان وقوع پدیده ستون کوتاه منتفی شود. اما سختی اجرای دیوارک، هزینه اجرایی و بحث معماری از نقاط ضعف این روش می‌باشد.

به عنوان جمع بندی می‌توان چنین گفت که روش دیوارک بتنی از جنبه ایمنی سازه و ساکنین بهتر است. اما اگر طرح و اجرای دستک‌های کنسولی نیز با دقت انجام شود قطعاً این روش نیز ایمنی کافی را به همراه خواهد داشت.

 

نحوه توزیع بارگذاری بین تکیه گاه‌های راه پله سه طرفه و چهار طرفه

تعداد تکیه گاه‌ها در این حالت به محل قرار گیری دیوارک‌ها بستگی دارد. به طور مثال در پلان زیر چهار تیر به عنوان تکیه گاه عمل خواهد کرد. دو تیر به واسطه قرار گیری دیوارک روی آن‌ها و دو تیر تراز طبقه نیز به صورت بدیهی از بار راه پله سهم می‌برند.

 

 

اما در پلان زیر سه تکیه گاه خواهیم داشت. چرا که هر دو دیوارک بر روی یک تیر اجرا شده اند.

 

 

بیان یک مسئله:
فرض کنید از دیوارک بتنی برای اجرای راه پله استفاده کرده ایم. در این حالت باری که دیوارک به تیر زیرین خود منتقل می‌کند در تمام طول تیر وارد نخواهد شد. در واقع ما با یک توزیع غیر یکنواخت بار در تیر مواجه هستیم. تصویر زیر شما را بیشتر با این مسئله آشنا می‌کند.

 

 

مشاهده می‌کنید که کل بار وارده به دیوارک بتنی تنها در یک بخش تیر اعمال خواهد شد. به عبارت دیگر سایر بخش‌های تیر سهمی‌از بارگذاری راه پله نخواهند داشت.

تذکر جدی:

1. توجه داشته باشید که بار مرده ناشی از دیوارک به تیر زیرین اعمال شود. مقدار جرم واحد حجم بتن آرمه ۲۵ کیلونیوتن بر متر مکعب می‌باشد.
2. در روند اجرایی، دیوارک‌های بتنی را از سازه اصلی جدا می‌کنند؛ به همین دلیل نیازی به ترسیم آن‌ها در نرم افزار نخواهد بود.
3. نحوه بارگذاری تیر زیر دیوارک بتنی حتماً باید مطابق شکل فوق باشد. نحوه انجام این کار در نرم افزار در بخش بعد توضیح داده شده است.

در نهایت و به عنوان یک جمع بندی می‌توان فرمول زیر را برای محاسبه مقدار بار گسترده خطی هر تکیه گاه ارائه نمود:

 

 

روش‌های مدلسازی راه پله در ایتبس

در ﻣﻮرد ﻣﺪﻟﺴﺎزی و ﻃﺮاﺣﯽ راه ﭘﻠﻪ ﻫﺎ در etabs ، روش ﻫﺎی ﻣﺘﻔﺎوﺗﯽ وﺟﻮد دارد:

روش اول:

ﯾﮏ روش ، انجام محاسبات بارگذاری آن ﺑﻪ ﺻﻮرت دﺳﺘﯽ در ﺧﺎرج از ﻧﺮم اﻓﺰار اﺳﺖ. در اﯾﻦ ﺣﺎﻟﺖ در ﻧﺮم اﻓﺰار واﮐﻨﺶ ﻫﺎی ﻧﺎﺷﯽ از ﺗﯿﺮﻫﺎی راه ﭘﻠﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺑﺎر ﻧﻘﻄﻪ ای و یا گسترده ﺑﻪ ﺗﯿﺮﻫﺎ و ﺳﺘﻮن ﻫﺎی ﮐﻨﺎری راه ﭘﻠﻪ ﻣﻨﺘﻘﻞ ﻣﯽ ﺷﻮد. رویکردی که ما نیز در این یادداشت از آن پیروی کرده و در ادامه توضیح خواهیم داد.

روش دوم:

در این روش ، راه ﭘﻠﻪ ﻧﯿﺰ همانند سایز اجزای سازه، دﻗﯿﻘﺎ در ﻫﻤﺎن ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ در اﺟﺮا وﺟﻮد دارد ﻣﺪل و ﺑﺎرﮔﺬاری و در ﻧﻬﺎﯾﺖ آﻧﺎﻟﯿﺰ ﻣﯽ ﺷﻮد. ﻣﺪﻟﺴﺎزی و بارگذاری راه پله ﺑﺎ اﯾﻦ روش بسیار روش وﻗﺖ ﮔﯿﺮ اﺳﺖ.

روش ﺳﻮم:

ﻣﺪﻟﺴﺎزی راه ﭘﻠﻪ ﻣﻌﺎدل ﺷﺪه، ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺗﺼﻮﯾﺮ ﺗﯿﺮﻫﺎی آن در ﭘﻼن ﻃﺒﻘﻪ اﺳﺖ. ﯾﻌﻨﯽ ﺑﻪ ﺟﺎی آﻧﮑﻪ رﻣﭗ راه ﭘﻠﻪ در ﻣﺤﻞ واﻗﻌﯽ ﺧﻮد ﺑﯿﻦ دو ﻃﺒﻘﻪ ﻣﺘﻮاﻟﯽ ﺗﺮﺳﯿﻢ ﺷﻮد ﺗﺼﻮﯾﺮ آن روی ﺳﻘﻒ ﻃﺒﻘﺎت ، ﺗﺮﺳﯿﻢ و ﺑﺎرﮔﺬاری راه پله انجام ﻣﯽ ﺷﻮد. در اﯾﻦ روش ﻫﺪف ﺻﺮﻓﺎ ﺑﺎرﮔﺬاری ﻗﺴﻤﺖ راه ﭘﻠﻪ روی ﺳﺘﻮن ﻫﺎی اﻃﺮاف راه ﭘﻠﻪ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ؛ ﻟﺬا ﺑﺮای واﻗﻌﯽ ﺗﺮ ﺷﺪن ﻣﺪل ، ﻣﻘﻄﻌﯽ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﯿﺮﻫﺎ اﺧﺘﺼﺎص ﻧﺨﻮاﻫﯿﻢ داد و ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﺠﻤﻮﻋﻪ راه ﭘﻠﻪ ﺑﻪ ﺻﻮرت دﺳﺘﯽ در ﺧﺎرج از ﻧﺮم اﻓﺰار اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﺷﻮد. (روش ﺗﺮﺳﯿﻤﯽ)

 

 

پرسش.با توجه به عدم مدلسازی اجزا و کف پله در روش اول در نرم افزار، اگر سازه در پهنه با خطر خیلی زیاد باشد، نیروی زلزله قائم را چگونه به راه پله اعمال کنیم؟

برای سازه‌های در منطقه با خطر نسبی خیلی زیاد، جهت اعمال نیروی قائم زلزله به کل سازه، پارامتر SDS را تغییر می‌دهیم و به این ترتیب، خود نرم افزار Etabs ، ضریب بار مرده را در ترکیبات بار افزایش می‌دهد و هرجا که بار مرده داشته باشیم آن را با ضریب ۱٫۴۱ در محاسبات می‌آورد. و اینگونه، نیازی به اعمال این نیرو به کف راه پله و بالطبع مدلسازی آنها نمی‌باشد.

بنابراین مدلسازی به روش اول، علی رغم ساده و سریع بودن، خطای چندانی نسبت به روش مدلسازی دقیق، در محاسبات ما ایجاد نخواهد کرد.

بارگذاری راه پله در ایتبس به صورت گام به گام

پس از انجام محاسبات بارگذاری راه پله در بخش قبل، حال نوبت به اعمال این محاسبات بارگذاری در etabs رسیده است؛ که در زیر بصورت گام به گام به آن پرداخته می‌شود.

گام۱٫ بایست اثر راه پله در مدل نرم افزاری به شکل مناسبی اعمال شود. پیش تر گفته شد که عمدتاً مهندسین طراح رمپ‌های راه پله را مدلسازی نمی‌کنند. ما نیز در این مقاله رمپ‌های راه پله را ترسیم نخواهیم کرد و صرفاً بارگذاری آن را اعمال می‌کنیم. برای ترسیم باکس راه پله دو روش وجود دارد:

1. می‌توانیم مانند تصویر سمت راست، محل راه پله را بدون ترسیم هیچ المانی خالی بگذاریم.
2. یا همانند شکل سمت چپ از Opening استفاده کنیم.

 

 

نکته حائز اهمیت آن است که تفاوتی میان نتایج دو روش فوق وجود ندارد.

گام۲٫ در این مرحله بایست بارهایی را که قبلاً محاسبه کرده ایم به تکیه گاه‌های مربوطه اعمال نماییم. برای این کار کافیست تکیه گاه را انتخاب کنیم. این تکیه گاه می‌تواند تیر طبقه، تیر میان طبقه و یا دستک کنسولی باشد. سپس مطابق تصویر زیر بارگذاری اعمال می‌شود.

 

 

برای کنترل درست بودن بارهای اعمالی مطابق شکل زیر عمل می‌کنیم. با این کار، نرم افزار، مقدار باری که در هر قسمت وارد شده است را نمایش خواهد داد.

 

 

 

حالتی که بخشی از تیر بارگذاری می‌شود :

گفته شد که در برخی از موارد لازم است تنها یک بخش تیر بارگذاری شود. مثلاً در شرایطی که رمپ‌های راه پله بر روی دیوارک بتنی قرار گرفته باشند.
در این صورت عملیات بارگذاری در نرم افزار به شرح زیر خواهد بود:

قدم اول. تیری که بایست به صورت غیر یکنواخت بارگذاری شود را انتخاب می‌کنیم.

قدم دوم. طول تیر را بر طول دیوارک بتنی تقسیم می‌کنیم. سپس عدد به دست آمده را در کادر نشان داده شده وارد می‌کنیم. فرض کنید طول تیر ۴٫۹ متر و طول دیوارک نیز ۱٫۲ متر باشد. بنابراین :

 

 

 

با این کار عملاً تیر به قطعاتی تقسیم می‌شود که هرکدام طولی برابر با ۱٫۲ متر خواهند داشت.

در قدم بعدی به راحتی، مطابق مطالب گفته شده بارگذاری راه پله را انجام می‌دهیم.

تذکر جدی: پس از پایان بارگذاری حتماً باید قطعات تیر انتخاب و به صورت زیر یکپارچه شوند.

 

 

مدلسازی دستک کنسولی و نیم طبقه در etabs :

نحوه ی اعمال بار، در حالتی که از دستک کنسولی برای نشیمن رمپ راه پله استفاده می‌شود، تفاوتی با سایر حالت‌ها ندارد. در این حالت صرفاً بایست دستک‌ها مطابق شکل زیر ترسیم شوند و مطابق با گام بندی گفته شده، بارگذاری انجام شود.

 

 

نتیجه گیری در قالب ۵ نکته مهم:

1. روال رایج در طراحی سازه به این صورت است که رمپ‌های راه پله و جزئیات آن در مدلسازی نرم افزاری وارد نمی‌شوند. در عوض بار راه پله به تکیه گاه‌های مربوطه اعمال می‌شود.
2. بارهای راه پله شامل بار مرده و بار زنده می‌باشد. بارهای مرده مطابق با دیتیل‌های موجود محاسبه می‌شوند. در خصوص بار زنده نیز مبحث ششم از مقررات ملی ساختمان در قالب جدول۶-۵-۱ مقادیر را مشخص کرده است.
3. بار گسترده راه پله و راه‌های منتهی به درب خروجی برابر با ۵ کیلونیوتن بر متر مربع می‌باشد. توجه داشته باشید که اجازه کاهش در بار زنده یکنواخت راه پله را خواهیم داشت.
4. در حالت راه پله یک رمپه و دو رمپه، سطح اشغال باکس راه پله با سطح اشغال پله‌ها تقریباً برابر بود. اما در راه پله‌های سه رمپ و چهار رمپ، چشم راه پله ابعاد به نسبت بزرگی دارد. به همین دلیل باید در محاسبات بار مرده و زنده این سطح را حذف کنیم.
5. در روند اجرایی راه پله، دیوارک‌های بتنی را از سازه اصلی جدا می‌کنند به همین دلیل نیازی به ترسیم آن‌ها در نرم افزار نخواهد بود.

بحث بارگذاری راه پله همواره برای طراحان به ویژه مهندسین تازه کار با دشواری‌هایی همراه بوده است. در این مقاله تمامی‌نکات حائز اهمیت در بارگذاری با زبان ساده و مثال محور مطرح شده است. شما مهندس عزیز، با مطالعه این مقاله، دید اجرایی مناسبی در خصوص انواع راه پله‌ها و محاسبات بارگذاری متناظر با هر یک کسب می‌کند. همچنین اصول اعمال بارگذاری در نرم افزار ETABS را نیز فرا می‌گیرید.

منابع :

1. مبحث ششم مقررات ملی ساختمان، ویرایش سال ۱۳۹۲٫
2. آیین ­نامه طراحی ساختمان ­ها دربرابر زلزله، استاندارد ۲۸۰۰، ویرایش ۴.
3. جزوه راهنمای طراحی ساختمان­‌های بتنی و فولادی تالیف دکتر حسین ­زاده ­اصل­.
4. جدول جزئیات اجرایی و ریز محاسبات بار مرده، سازمان نظام مهندسی ساختمان استان فارس.