
قانون پارکینسون میگوید: کار بهاندازه میزان زمانی که برای آن در نظر گرفتهشده است، گسترش مییابد.
آیا تا به حال با این موضوعات مواجه شدهاید:
- فلانی آدم دقیقه نود است!!!
- اگر از فردا تمامیمؤسسات و شرکتها ساعت شروع کار را بهجای هفت صبح، هشتصبح تعریف نمایند، بازهم ما چنددقیقهای دیر به سرکار میرسیم!!!
- اگر بهجای حقوق دو میلیون تومانی در ماه، حقوق شش میلیون تومانی دریافت کنیم، بازهم آخر ماه چند هزارتومانی از هزینه منزل کم میآوریم!!!
شاید تابهحال برایتان پیشآمده باشد که موضوعی مربوط به امور روزانه خود را در ذهن و مغز برنامهریزی نموده و برای آن زمانی مدنظر قرار دهید، مطمئناً متوجه شدهاید که تخصیص دادن زمان مدنظر بیش از زمان واقعی موردنیاز به این موضوع باعث رخوت و یا تنبلی در اجرای آن تا زمان سررسید مغرتان خواهد شد. اگرچه تمامیامکانات و شرایط جهت محقق شدن آن در بازه زمانی مطلوب موجود است، لیکن به دلیل اینکه زمان پیشفرض در ذهنتان جاری و قالب گشته است، تحقق این فعالیت تا زمان ذهنیت شما به درازا خواهد کشید.
ادامه مطلب→